Montenegro is een klein land in de Balkan aan de Adriatische zee. Het is makkelijk bereikbaar met het vliegtuig, zeer goedkoop, heeft veel oude kleine stadjes, een prachtige kust met rotsige stranden, de baai van Kotor, vriendelijke mensen, fantastische uitzichten en mooie landschappen vanwege de bergen. Je kunt jezelf makkelijk een week of twee vermaken in Montenegro. Wij zijn in de meivakantie 2019 geweest, we hebben een week een Airbenb aan de baai van Kotor gehuurd en vanuit daar dagtripjes gemaakt. Het nationaal park Durmitor in het Noorden is een Unesco werelderfgoed, als je meer tijd hebt, schijnt dat de moeite waard te zijn, net als het klooster Ostrog (uit rotsen gehakt Orthodox klooster).
De Baai van Kotor
Wij waren eerst een week in Dubrovnik, Kroatie en hebben daar een auto gehuurd om naar Montenegro te rijden. Als je de grens overkomt, zit je meteen in het stadje Herceg Novi aan de baai. Vooral het oude centrum hier is een bezoek waard. De baai heeft een heel bijzondere vorm met een zeer lange kustlijn. De weg loopt direct langs het water. Aan de ene kant heb je de baai, aan de andere kant de steile grijze rotsen van de heuvels. Je komt door allerlei dorpjes waar je kunt stoppen voor een drankje op een terras aan het water of om te stoppen om foto's van de baai te maken. Voor een mooie foto van de baai kun je net voorbij Herceg Novi naar het uitzichtpunt boven het klooster Savina rijden. Wij hebben dat niet gedaan, want het schijnt niet heel makkelijk bereikbaar te zijn over een grindweg. Je moet zeker een stop maken in Perast. Kotor is heel erg toeristisch en druk, maar een must. Je kunt nog doorrijden tot Tivat aan het einde van baai (hier is ook een internationaal vliegveld) met de moderne jachthaven (waarvan ze zeggen dat Dubai de eigenaar is).
Herceg Novi
Herceg Novi noemen ze de poort van de Baai van Kotor omdat het het eerste dorp is als je vanuit Kroatie komt. We waren verrast door de charme van het stadje. Parkeer boven in het dorp bij het bovenste fort (Kanli Kula), en loop naar beneden door het oude centrum naar de baai. Er zijn drie forten, bij elk fort betaal je een klein entreebedrag (2 euros pp in 2019). Als je niet alle forten wilt bezichtigen, bezoek dan in ieder geval het bovenste Kanli Kula. Het is een kasteel met een amphitheater en de beste uitzichten. Het hele stadje heeft mooie uitzichten, leuke pleintjes en charmante pastelkleurige gebouwen. Bij het laagste fort is een klein strandje en een jachthaven. Een deel van dit fort is in zee gestort bij een aardbeving. Langs het water is er een kilometer lang betonnen wandelpad met fraaie begroeiing. Ook langs het water en in de oude stad zijn veel gezellige restaurants en terrasjes. Er is veel hoogteverschil dus met een wandelwagen of rolstoel zijn al die trappen niet zo praktisch. De Herceg Stjepana kerk staat op een van de pleinen en is omringd door veel terrassen en pastelkleurige huizen. Er lopen heel veel katten die achter elkaar aan zitten en om eten schooien.
Perast
Perast ligt halverwege de baai en was onze favoriete stop, daar hebben we op de heen- en terugweg naar Kroatie tijd doorgebracht. Het is een klein, pittoresk, Venetiaans dorpje met slechts 350 inwoners en wel meer dan tien kerken en paleizen. Het ligt direct aan het water, met gezellige terrasjes en restaurants. Het staat op de UNESCO World Heritage Lijst.
Niet alleen het dorpje is heel fotogeniek, ook de locatie in de baai van Kotor is prachtig. er liggen twee eilandjes vlak voor de kust. Eentje met een klooster (Sveti Đorđe) en de andere met een kerk Gospa od Škrpjela (Our Lady of the Rocks). Dit is een kunstmatig eiland. Een Madonna zou hier in de vijftiende eeuw op een rots gezeten hebben. De bewoners zijn stenen op die plek in het water gaan gooien tot het een eiland was en daar hebben ze de kerk Our Lady of the Rocks op gebouwd. Als je in Perast parkeert, staan er meteen mannetjes bij je om boottochtjes naar dit eiland aan te bieden. Vraag duidelijk naar de prijs en of je alleen of met andere mensen op de boot zit. In het voorjaar moet je niet meer dan 5 euro per persoon betalen voor een prive boot en kinderen zijn gratis.
Hotel Conte in Perast is een goede optie aan het water om wat te drinken en/of eten. Pirates bay aan het "strandje" is een perfecte plaats om iets te drinken en relaxen. Hotel Iberostar Grand Perast ligt ook aan het water, met zelfs een zwembad aan het water.
Wandel langs het water, neem een (prive) boot naar de kerk Lady on the Rocks, drink of eet iets op een terras aan het water en vergeet vooral niet om in het dorpje omhoog te klimmen om de prachtige uitzichten over de baai, het dorp en de eilandjes van boven te zien (zie de eerste foto boven dit blog)!
Kotor
Helemaal aan het einde van de baai ligt het stadje Kotor met een speciale aanlegplaats voor een cruiseschip gecreeerd. Als je maar een dag in Kotor bent, dan is het oude centrum waar je moet zijn. Veel pleintjes, oude gebouwen, restaurantjes en terrassen. Het is heel sfeervol. Als je door de hoofdpoort het oude centrum inloopt, kom je op een mooi plein met veel oude gebouwen. En veel groepen bus- en cruisetoeristen. Als er geen cruiseschip aangemeerd is, is het direct veel rustiger in het oude cenrum. Aan de linkerkant van het plein, leidt een trap naar een deel van de stadsmuur waar je overheen kunt lopen.
Beklim de Ladder van Kotor naar het fort van Sint John
Behalve de oude stad is het uitzicht over de baai van Kotor vanuit het fort Sint John een must see. Op twee plaatsen in de oude stad, kun je starten met de klim op de Ladder van Kotor. Het kost 8 euro per persoon. Het is een ongelijk stenen pad, met smalle traptredes ernaast. Het is niet mogelijk om mensen in te halen op de trap, dus als je een tegenligger krijgt, moet een van de twee naar de zijkant stappen naar het rotspad doen.
Het is best een pittige klim, we waren verbaasd dat het zo druk was. Neem voldoende water mee, dat heb je wel nodig. Onderweg staan ook mannen water te verkopen, wat zij omhoog tillen. Gelukkig zijn de uitzichten onderweg ook al adembenemend, stoppen om een foto te maken is een goed excuus terwijl je eigenlijk even op adem moet komen. Deze activiteit kost minimaal twee uur en kan langer duren als je veel fotostops maakt en uitgebreid het fort bezichtigd. Ik ben altijd verbaasd over gebouwen zo hoog op heuvels of bergen en hoe ze in de tijd dat ze het bouwden (in dit geval de 15e eeuw) al die stenen en bouwmaterialen omhoog moesten sjouwen.
Kotor-Lovcen road
Vanaf Kotor slingert een weg met 25 haarspeldbochten omhoog naar het Lovcen Nationaal Park. Er wordt gezegd dat het gevaarlijk is, maar dat hebben wij helemaal niet zo ervaren. Langs de weg staan muren en twee auto's kunnen elkaar makkelijk passeren. Alleen als je een bus of vrachtwagen als tegenligger krijgt, moet je achteruit naar een breed punt. Het is absoluut de moeite waard om deze weg te rijden, de uitzichten over de baai van Kotor en de Adriatische zee zijn adembenemend. Stop zeker meerdere keren onderweg om te genieten van de verschillende uitzichten.
Lovcen
Het entreegeld voor het nationaal park Lovcen is 2 euro per persoon. Om het mausoleum op de top binnen te mogen, betaal je 5 euro per persoon. De infrastructuur bij het mausoleum is heel onpraktisch. De parkeerplaats is veel te klein. Er kunnen slechts 8 auto's bij de ingang staan, en dat is meteen het einde van de weg. Dus alle auto's die doorrijden tot de ingang van het mausoleum, moeten draaien op die kleine parkeerplaats en dan langs de weg parkeren. De bussen parkeren vrij ver naar beneden, en al die toeristengroepen wandelen ook naar de ingang van het mausoleum op dezelfde smalle weg waar al die auto's geparkeerd zijn. Veel te druk dus.
De weg tussen Njegusi en Lovcen is recentelijk verbreed, dus daar rijdt het heel gemakkelijk. Je kunt ook voorbij Lovcen rijden en dan via Cetinje naar het mausoleum. Deze weg duurt langer dan de weg onderlangs, maar dan kun je wel een stop maken in Cetinje (dat hebben wij gedaan, maar zoals je hieronder leest, vonden wij het niet zo bijzonder).
Cetinje
Cetinje is de oude hoofdstad met brede straten en veel bomen. Het is een stil stadje, we vonden het niet de moeite waard. Er waren een paar mooie gebouwen. Het was dat we het konden combineren met Lovcen, anders hidden we het overgeslagen. Het eten en drinken op de terrassen was een stuk goedkoper dan in de baai van Kotor.
Budva/Sveti Stefan
Vanuit Kotor kun je via de tunnel in een half uur naar Budva rijden, een populaire badplaats. Iets verder langs de Adriatische kust ligt Sveti Stefan, een fotogeniek schiereiland. Dit is in zijn geheel een luxehotel waar blijkbaar veel beroemdheden regelmatig verblijven. Je kunt het eilandje niet op als je geen hotelgast bent, je mag zelfs je voet niet op het strand zetten. Net om de hoek ligt Milocer Beach, ook een mooi strandje.
Lake Skadar
Vanuit Budva kun je ook naar Cetinje rijden of naar Podgorica. Wij reden een stukje verder langs de kust en vanaf daar naar Lake Skadar. Lake Skadar is een heel groot meer op de grens met Albanie. Hier kun je kayakken of prachtige boottochten maken tussen waterlelies.
Virpazar is het dorp aan het meer waar ze boten en kayaks verhuren. In het dorp zelf is nauwelijks parkeerplaats. Wij hadden niet zo'n mooi weer, dus het was niet eens zo druk. Aan het begin van het dorp ligt Hotel Pelikaan en daar staan mannen die je dwingen om buiten het dorp op een vage weg te parkeren. Die mannen zeggen dat je niet kunt parkeren in het dorp, maar dat was in ons geval niet waar. Ze willen dat je buiten het dorp parkeert, zodat zij de eerste zijn om je aan te vallen voor hun bootverhuur. In het dorp blijkt iedereen je aan te vallen voor bootverhuur. Bedenk vooraf al of je een kleine of grote boot wilt en of je de vaargeulen aan de linkerkant van het meer wilt zien of de pelikanen aan de rechterkant van het meer (als je geluk hebt dat ze er zijn). Er zijn ontzettend veel bootverhuurders, ik had me voorbereid op Tripadvisor zodat ik wist wat de mogelijkheden en de prijzen waren. Je moet minimaal 2 uur de tijd nemen om met een motorboot bij de vaargeulen met waterlelies te komen.
Wij wilden al kajakken op de baai van Kotor en in Dubrovnik, beiden door het weer niet gelukt. Dus kozen we hier voor kayaks ipv voor een motorboot. Een aanrader (niet opdringerig, vriendelijke mensen) is om de kajaks of boot te huren bij boat Milica.
Het eerste deel vanuit Virpazar naar het meer is een breed kanaal. Op het meer aangekomen zie je links van je het viaduct liggen. Het was best een flinke peddeltocht naar de brug (we kregen een regenbui) en eenmaal onder de brug door zagen we links een klein strandje met een restaurant. We lunchten en waren de enigen bij dit Restaurant Pelinova. Het was alleen per boot bereikbaar, heel goed eten met alleen maar zelfgemaakte producten en verse vis uit het meer.
We zagen veel vogels, waterlelies en riet. Het duurt minimaal 2 uur om te kajakken naar het deel bij de eilandjes waar de smalle waterwegjes tussen de lelies zijn en dan weer 2 uur terug naar Virpazar. Wij vonden het kajakken erg leuk, omdat we zelf konden bepalen waar we naar toe gingen en konden stoppen bij het restaurant om te lunchen. Met een georganiseerde motorboot trip, zie je wel meer van het meer en in een kortere tijd. Ze bieden motorboottochten aan van 2 uur of van 5 uur, dan zit er een lunch in een vissersdorp bij.
Pavlova Strana
Je rijdt over een hele smalle weg vanuit Virpazar langs de westkant van het meer naar het uitzichtpunt Pavlova Strana, de beroemde hoefijzerbocht. Je komt onderweg bij een ander mooi uitzichtpunt waar een koffietentje staat ook met homemade producten en goede Turkse koffie! En best druk, heel grappig op zo’n hele smalle weg. De weg zelf moet je langzaam rijden en als er een tegenligger komt, stilstaan in de berm. Mooie route door de bergen met regelmatig uitzicht op het meer. Je kunt vanaf Pavlova Strana via een heel smal weggetje naar de M2.3, wij kozen ervoor om een klein stuk verder te rijden over de weg vanuit Virpazar en daar de M2.3 op te gaan. Als je de tijd hebt, is dit ritje een aanrader, echt de moeite waard door de prachtige natuur met mooie uitzichten op het meer van Skadar.
Praktische tips
Waar moet je overnachten in de Baai van Kotor
Wij vonden Perast de mooiste plek om te overnachten en ook in de oude stad van Kotor zijn veel hotels. Wij hadden ervoor gekozen om een Airbenb te huren in Dobrota. Dat was minder toeristisch en dus rustiger, met prima supermarkten en leuke restaurantjes in de buurt. Met parkeerplaats en we konden binnen een half uur naar Kotor wandelen.
We moesten wel zelf in de oude stad van Kotor met de verhuurverklaring naar een of ander bureau om de residents registration te betalen (soort toeristenbelasting dachten wij).
In Dobrota lagen twee van onze favoriete restaurants: Konoba Protun en Konoba Bonaca. Restaurant Tiha Noc ligt ook aan het water in Dobrota. Dit is een vriendelijk Turks restaurant, maar het eten vonden we minder goed dan bij de andere twee. Bovendien ligt de weg tussen het terras en het water.
Vervoer
Een auto is heel praktisch als je wat van het land wilt zien. Je kunt op Dubrovnik vliegen of op Tivat. Tivat airport is dichtbij het stadje Kotor, via een tunnel ben je er zo. Wij hadden een auto gehuurd op de luchthaven van Dubrovnik, de luchthaven ligt aan de goede kant van Dubrovnik t.o.v. de grens met Montenegro. Je kunt ook met de bus van Dubrovnik naar Kotor en er zijn veel georganiseerde dagtripjes vanuit Dubrovnik.
Met een huurauto wordt je bij de grens echt gecontroleerd en krijg je een stempel in je paspoort omdat Montenegro niet in de EU zit (let dus op de databundel van je mobiel). Let ook bij het huren van een auto erop of de toeslag (12,50 euro per dag) om de grens over te mogen in de huurprijs zit of dat je die nog los moet betalen. Je mag niet vanuit Kroatie met een huurauto naar alle landen, Albanie bijv niet i.v.m. verzekeringen. Bij de grens checken ze je autoverzekering. Het was niet druk bij de grens, maar we hebben er toch wel een half uur over gedaan om over de grens te komen.
De wegen in Montenegro zijn best slecht. Er zijn nauwelijks snelwegen omdat er weinig ruimte is in de bergen. Je doet best lang over een paar kilometer, vooral als je achter een vrachtwagen komt te hangen. Van Kotor naar Lovcen is een hele mooie, maar bochtige weg (dan bedoel ik niet de haarspeldbochtenweg maar de normale). Je kunt ook van Kotor naar de hoofdstad Podgorica. Dat is maar 80 kilometer, maar je doet er wel 1,5 uur over.
Wij wilden graag een motorboot huren om zelf mee te varen, maar dat mocht niet zonder vaarbewijs.
Pin to share: