We brengen vier nachten door in Jasper en daardoor hebben we alle tijd voor deze mooie omgeving en dat is heel relaxed. Het dorp zelf is weinig indrukwekkend. Het is een spoorwegdorp, de helft van de mensen werkt nog in de spoorwegen. Ze hebben 4000 inwoners in de winter en 7000 in de zomer. Dan komen er nog 2,5 miljoen (!) toeristen per jaar bij.
We komen vanuit Mount Robson. De weg is niet heel anders, maar wel prachtig met bergen aan alle kanten. We checken in bij onze airbenb en lopen het dorp in. De highlights zijn het toeristenbureau uit 1914, het treinstation en een stoomlocomotief. De hoofdstraat is langs het spoor met enorme parkeerplaatsen langs het spoor. Aan de overkant van het spoor zijn alleen maar souvenir winkels, excursie aanbieders en restaurants. We borrelen bij de Jasper Brewing Company op het terras, doen boodschappen en BBQen en eten in onze tuin.
De ochtend erna slapen we uit en lopen door het stadje tot we gaan raften. Zie mijn aparte post.
In de avond slaat het weer om en gaat het van 30 graden naar 20 en is het bewolkt met een beetje regen. We rijden een stukje het dorp uit naar de Beckers Chalets met bijbehorend restaurant. Op 500 meter buiten het dorp zit je meteen in een fantastische natuur, met de Athabasca rivier en alle bergen op achtergrond. Het restaurant heeft prachtig uitzicht op de rivier en een goede bediening. Het eten is best oké, maar we verwachten er meer van gezien de prijs.
De tweede dag in Jasper gaan we rondrijden. Er zijn zoveel interessante stops, we proberen zelf wildlife te spotten maar we weten niet waar we precies moeten kijken. We rijden naar Maligne Canyon, de rivier komt vanuit Maligne Lake via Medicine Lake in deze canyon. Het is een rivier met verschillende watervallen door een smalle canyon. Op sommige plaatsen is de canyon wel 50 meter diep. Het is een half uur lopen naar de vierde brug en een half uur terug naar de parkeerplaats. Er zijn nog twee bruggen verderop waar de canyon breder wordt, maar dat lijkt ons minder mooi.
We rijden door naar Medicine Lake. Het bijzondere van Medicine Lake is dat het een doorlaatbare karstbodem heeft en een paar kilometers verder als de Maligne rivier weer omhoog komt. In september is Medicine Lake daarom bijna leeg, dan wordt het een smal stroompje. Het is prachtig blauw gletsjer water. In de jaren 50 heeft iemand duizenden oude matrassen van hotels op de bodem van het meer gelegd om het leeglopen van het meer tegen te gaan. Dit werkte uiteraard niet, dus jarenlang zijn overal matrassen gevonden totdat Parks Canada ze opgeruimd heeft.
Je ziet in Jasper heel erg veel bruinrode, dode bomen. In Jasper zijn al jaren geen grote bosbranden geweest. Vanuit het Noorden is de mountain pine beetle kever gekomen. Die is zo groot als een rijstkorrel en eet al die oudere, droge bomen op. De helft van de Mountain pines in Jasper zijn door hen al opgegeten. De kevers gaan alleen maar dood met 5 dagen achter elkaar -40 graden en dat is al jaren niet meer voorgekomen. In 2015 was er door een blikseminslag een grote brand bij Medicine Lake, daar zie je nu al weer veel nieuw groen groeien. En door brand gaan de kevers ook dood.
Na Medicine Lake rijden we naar de Fairmont Jasper Park Lodge, net als vele andere toeristen die hier niet slapen. We lunchen hier, het moet heel chic zijn maar dat is het door alle toeristen helemaal niet. Het is een prachtige omgeving in een groot eigen park aan Lake Beauvert (mooi groen) met golfbaan en spa. Het is vlakbij het dorp en toch midden in de natuur. De bediening is best slordig en het restaurant is rommelig. We gaan aansluitend de wildlife toer doen en zien gelukkig heel veel dieren!
Na de toer hebben we geen zin om zelf te koken, we willen eten bij de Brewing Company maar ze zijn heel streng met de leeftijd grens van 19 jaar. Dus mogen we om 21.15 uur niet meer naar binnen met Mats en gaan daarom bij Earls eten.
Vrijdag is onze laatste dag in Jasper. We beginnen bij Pyramid Lake. We wandelen over het leuk eilandje met loopbrug en de Pyramid berg op de achtergrond. Terug komen we automatisch langs Lake Patricia.
We rijden een stukje van de Icefields Parkway naar de Athabasca Falls. Het zijn de zoveelste watervallen. Ze zijn mooi, maar we hebben nu al zoveel watervallen gezien dat dit meer van hetzelfde is. Hartstikke toeristisch.
We lunchen hier en rijden terug over de Icefields Parkway richting Jasper. We stoppen bij Horseshoe Lake, een heel groenblauw meer in jawel: de vorm van een hoefijzer. Erg mooi en rustig want het begint een beetje te regenen.
We stoppen bij de Athabasca Pass View maar door de bewolking is het niet heel erg mooi om te fotograferen. Onderweg zien we een enorme kudde elk, met zelfs een mannetje met een heel groot gewei. Het word een Elk Jam met malloten die tot een paar meter afstand van de herten selfies gaan maken. Ze zien er schattig uit, maar er staat toch overal duidelijk dat het wilde dieren zijn en dat je ze daarom niet zelf mag benaderen. Wij kijken vanuit de auto tot er park rangers komen en die toeteren de dieren weg.
We wandelen langs Lake Annette naar Lake Edith. Het is heel rustig want het is vandaag bewolkt en net geen 20 graden. De meren liggen prachtig in een mooie omgeving en alles is schoon. Hier zien we een mannetjes elk heel hard rennen en een vrouwtje staat te grazen op een grasveld bij het meer. Vlakbij de auto staat een vrouwtje te drinken uit het meer, heel dichtbij ons.
We dineren bij het Rib Festival wat toevallig vandaag start in Jasper. Vier grote BBQ trucks bieden ongeveer hetzelfde aan en met veel tafels, een frietkraam en een frisdrankenkraam is het gezellig. Omdat het niet zo warm is, gaan we na ons Family Pack ribs, pulled pork, beans, coleslaw and 1/2 chicken terug naar onze airbenb. Morgen naar Banff.
