We zetten vandaag voor het eerst sinds dagen weer de wekker omdat we op tijd willen vertrekken naar Banff. Het is 4 uur rijden over de snelweg van de gletsjers in de Rockies, en er zijn zoveel mooie stops onderweg dat ze zeggen dat je er een hele dag over doet. En dat blijkt voor ons ook zo te zijn, een geweldige dag met zoveel indrukken, mooie uitzichten, rivieren, meren, watervallen, bergen en gletsjers! Misschien wel onze top 1 dag van de vakantie.
Als we wegrijden uit Jasper zien we vrij snel een bruine zwarte beer langs de weg. Die hadden we nog niet op ons lijstje staan en we zien hem heel erg goed!
We maken een fotostop bij het uitzichtpunt op de Athabasca Pass. Gister op de terugweg van Athabasca Falls was het hier grauw, nu is het prachtig ook al is het bewolkt, met de Athabasca rivier met eilandjes erin op de voorgrond.
Onze eerste echte stop is Sunwaptha Falls. Pepijn koopt koffie en we lopen het rondje naar de waterval.
Het volgende uitzichtpunt is de Endless Chain en dat is super mooi. We vinden het vooral leuk omdat we langs deze aaneengesloten bergketen geraft hebben een paar dagen geleden.
Onderweg zien we de ene na de andere mooie bocht. Ook echt overal gletsjers, niet tien maar tientallen. Zo ontzettend mooi!
De volgende echte stop is de Columbia Icefields. Vanuit hier ontspringen drie rivieren, die alle drie in een andere oceaan uitkomen. De Sasketchewan in Atlantische Oceaan, de Athabasca in de Arctische Zee en de Columbia in de Pacific. De gletsjer is te bezoeken met bussen die de gletsjer op rijden, je mag er een kwartier op, dan komt de volgende bus en als die mensen uitgestapt zijn, moet je met die bus mee. Wij vinden dat te toeristisch, dus we nemen het wandelpad vanaf de tweede parkeerplaats naar de voet van de gletsjer. Alleen de wandeling is al mooi en leuk en we hebben voortdurend mooi uitzicht op de gletsjer, heel breed en mooi.
De Sasketchewan Crossing is vreselijk, de benzine is dubbel zo duur, Pepijn gooit de koffie zelfs weg na aanschaf en ook de gekochte muffins eten we niet helemaal op. Het uitzicht is best leuk, maar een volgende keer zouden we hier niet stoppen.
We krijgen nog een paar uitzichtpunten (helaas ligt Bridal Falls aan de andere kant van de weg en dat is te gevaarlijk om te stoppen) en dan ons geplande lunchpunt: Peyto Lake. We lopen met hordes anderen naar het eerste uitzichtpunt en ik had al gelezen: je moet voorbij het eerste uitzichtpunt lopen! Het uitzichtplatform is overvol en heeft best een leuk uitzicht, maar een paar honderd meter hogerop zijn er maar tien mensen en heb je vrij uitzicht met mooie rotsen ipv hekken. Super mooi! Je ziet het meer van bovenaf. We hebben bewolking en toch zie je heel duidelijk het turkooizen water en de gletsjer met rivier waaruit het meer ontstaat. Alleen maar dennenbomen eromheen, prachtige kleuren.
Ongeveer 10 minuten rijden verderop ligt Bow Lake. Hier is een hele mooi lodge uit de jaren vijftig: de Num-Ti-Jah Lodge. Je mag alleen de souvenirwinkel in waar ze slechte koffie hebben, maar de sfeer is super leuk. Je kunt langs het meer lopen tot waar de gletsjer het meer in stroomt en je hebt dus geen uitzicht van bovenaf. Het is echt de moeite waard, een erg mooie omgeving met een helder blauw meer.
We hebben voldoende meren gezien dus stoppen vandaag niet bij de meren Louise en Moraine. Deze zijn zo toeristisch dat de parkeerterreinen vol zijn en je met shuttlebussen vanaf de snelweg in de file er naar toe moet. Na Lake Louise wordt de weg veel breder, vierbaans met hekken erlangs en met ecoducten erover voor de wilde dieren. Totaal anders dan in Jasper, je zult hier geen bear of elk jam tegenkomen.
We willen rondlopen in het stadje Banff maar dat is ook al zo druk en file door de hoofdstraat. Dus besluiten we dat we doorrijden naar ons hotel. Dat is een krap half uur verderop in Canmore.
We slapen in de Creekside villa en eten in hun restaurant de Devil's Table. Ze hebben een Zweedse chef en het eten is ge-wel-dig. Ook het hotel en het personeel zijn super, we hebben helemaal zin in de komende nachten!